Yazamayan yazar var mıdır?Vardır.Ben.
Motivasyon kelimesinin sadece fonetik duruşu bile yetiyor motive olamayışıma.Söyle bak; moti-vas-yon! Uyuttu.Oysa ki bana uyanıklık,cinlik gerekli.İklimimde ahenk!Ruhumda konfor arıyorum.Bulamıyorum.Uyum kelimesi de uykumu getiriyor.Her ne kadar uymak fiilinden türemişse de, beynimde gerekli kombinasyonu kuramıyor.Konsantrasyon deyince de meyve suyu geliyor aklıma..Yine hüsran.
Ve nedense uyanık-enerjik-canlı olmak istediğim zamanlarda bazı nesneleri hayal ediyorum.Kıyıları hızla döven dalgalar mesela.Düşündüğüm anda kan akışımda bir hareketlenme olmaya başlıyor.Limon da aynı etkiyi yaratıyor.Ne garip değil mi, Allah'ın limonu.
Çişim gelmiş midir diye düşünsem çişim gelmiş oluyor da,motive olmuş muyumdur diye düşününce neden olamıyorum.Yoga için bağdaş kurup oturduğumda,zihnimi imkanı yok sıfırlayamıyorum.Oram buram kaşınıyor ayrı mesele de,yatırılacak faturalar,yetmeyen paraları hesaplamaktan anam dinim ağlıyor.Odaklanmak kim, ben kim?Kardeşim kurt mu kaçtı içine?Hiç mi duramazsın durduğun yerde?Okuldayken de böyleydim.Hocanın tahtaya yazdığı yazılar yerine kıçına odaklanırdım.E hal böyle olunca da,dersi derste anlamak hayal olurdu.
Dil bazen yaşanmamışlıkları anlatamayacak düzeyde yetersizdir.Yoksa bir insana odaklanma sorunun var,dikkat eksikliğin var'ı yapıştırmak bu kadar kolay olmazdı.Yazmaya oturmadan önce yaptıklarım saymakla bitmez.Yemek yapmalar,ölümüm pahasına yarı belime kadar sarkıp cam silmeler,ne zamandır davetine icabet etmediğim arkadaşı telefonla aramalar ve işte geldim burdayımlar.Say say bitmez zevzekliklerim.Şimdi bunlara odaklanabiliyorsam bende sorun yok demektir.Sorun varlığımı anlamlandıracak işi yapmak istediğimde ortaya çıkıyor ve beni konudan uzak tutmaya çalışıyorsa,yapmak istediğim işle aramda aşmam gereken bir 'şey' var demektir değil mi?Evet diyeceksin mecburen!
O söylerken önemsenmeyen ama ağırlığını taşıyamadığımız,sadece üç harfli,nesnesel belirsiz 'şey' ne ola ki?
KORKU.Bir insanı yapmayı en çok istediği 'şey'den alıkoyan korkularıdır.Ne korkusu BAŞARIsızlık....Bu durumu hiç bir seminer,terapi,uzman şahsiyet çözemez!O kadar eminim!Dışarıdan müdehale ancak sanal seks kadar etki yapabilir.Moral bozucu etkileri de olabilir.Olaya odaklanma işini çözecek kişinin bakış açısından başka bir şey değildir...
Hangisinden korkuyorsun?Başarmaktan mı?Başaramamaktan mı?Seni yok edeceğini düşündüğün hangisi?Getireceği yeniliklere katlanmakta zorlanacağın hangisi? Başarı mı?Diğeri mi?
Bir şeyler yapmaya çalışıyorsam,hayatımı da değiştirmek istediğimi bildiğim için ve değişimin beni ne denli yorup,üzeceğini sandığım için...yaşanmamış sonuçlardan korkuyorum..
Oysa arzularım için de, başarıyı bulduğum alanlarda kendime öğütlediğim şu cümleyi kurabilsem,motivassssyon ne kolay olurdu...
Tüm fazlalıklarını at! Kasma,salla gitsin! Hayat güzel,sen güzelsin!
Motivasyon kelimesinin sadece fonetik duruşu bile yetiyor motive olamayışıma.Söyle bak; moti-vas-yon! Uyuttu.Oysa ki bana uyanıklık,cinlik gerekli.İklimimde ahenk!Ruhumda konfor arıyorum.Bulamıyorum.Uyum kelimesi de uykumu getiriyor.Her ne kadar uymak fiilinden türemişse de, beynimde gerekli kombinasyonu kuramıyor.Konsantrasyon deyince de meyve suyu geliyor aklıma..Yine hüsran.
Ve nedense uyanık-enerjik-canlı olmak istediğim zamanlarda bazı nesneleri hayal ediyorum.Kıyıları hızla döven dalgalar mesela.Düşündüğüm anda kan akışımda bir hareketlenme olmaya başlıyor.Limon da aynı etkiyi yaratıyor.Ne garip değil mi, Allah'ın limonu.
Çişim gelmiş midir diye düşünsem çişim gelmiş oluyor da,motive olmuş muyumdur diye düşününce neden olamıyorum.Yoga için bağdaş kurup oturduğumda,zihnimi imkanı yok sıfırlayamıyorum.Oram buram kaşınıyor ayrı mesele de,yatırılacak faturalar,yetmeyen paraları hesaplamaktan anam dinim ağlıyor.Odaklanmak kim, ben kim?Kardeşim kurt mu kaçtı içine?Hiç mi duramazsın durduğun yerde?Okuldayken de böyleydim.Hocanın tahtaya yazdığı yazılar yerine kıçına odaklanırdım.E hal böyle olunca da,dersi derste anlamak hayal olurdu.
Dil bazen yaşanmamışlıkları anlatamayacak düzeyde yetersizdir.Yoksa bir insana odaklanma sorunun var,dikkat eksikliğin var'ı yapıştırmak bu kadar kolay olmazdı.Yazmaya oturmadan önce yaptıklarım saymakla bitmez.Yemek yapmalar,ölümüm pahasına yarı belime kadar sarkıp cam silmeler,ne zamandır davetine icabet etmediğim arkadaşı telefonla aramalar ve işte geldim burdayımlar.Say say bitmez zevzekliklerim.Şimdi bunlara odaklanabiliyorsam bende sorun yok demektir.Sorun varlığımı anlamlandıracak işi yapmak istediğimde ortaya çıkıyor ve beni konudan uzak tutmaya çalışıyorsa,yapmak istediğim işle aramda aşmam gereken bir 'şey' var demektir değil mi?Evet diyeceksin mecburen!
O söylerken önemsenmeyen ama ağırlığını taşıyamadığımız,sadece üç harfli,nesnesel belirsiz 'şey' ne ola ki?
KORKU.Bir insanı yapmayı en çok istediği 'şey'den alıkoyan korkularıdır.Ne korkusu BAŞARIsızlık....Bu durumu hiç bir seminer,terapi,uzman şahsiyet çözemez!O kadar eminim!Dışarıdan müdehale ancak sanal seks kadar etki yapabilir.Moral bozucu etkileri de olabilir.Olaya odaklanma işini çözecek kişinin bakış açısından başka bir şey değildir...
Hangisinden korkuyorsun?Başarmaktan mı?Başaramamaktan mı?Seni yok edeceğini düşündüğün hangisi?Getireceği yeniliklere katlanmakta zorlanacağın hangisi? Başarı mı?Diğeri mi?
Bir şeyler yapmaya çalışıyorsam,hayatımı da değiştirmek istediğimi bildiğim için ve değişimin beni ne denli yorup,üzeceğini sandığım için...yaşanmamış sonuçlardan korkuyorum..
Oysa arzularım için de, başarıyı bulduğum alanlarda kendime öğütlediğim şu cümleyi kurabilsem,motivassssyon ne kolay olurdu...
Tüm fazlalıklarını at! Kasma,salla gitsin! Hayat güzel,sen güzelsin!
