Modacılar,modayla uğraştıkları için mi gay oluyorlar yoksa gay olarak doğdukları için mi modacı oluyorlar?Yumurta mı tavuktan,tavuk mu yumurtadan?Zor soru.
Kırıtık tavırları olmasa,çoğu tam da aranan erkek modelidir.Aşık olunasıdırlar.Temiz,şık,eğitimli,medeni,seksi,yakışıklı, kanka ve eğlenceli adamlardır. Yatak odası dışında evin her cantimetrekaresinde harika yaratıklar.
Fakat yıllarca buz kalıplarında donmuş beynimiz üçüncü türün varlığını kabullenmekte güçlük çeker.Üçüncü tür yalnızca gösteri dünyasında mı yaşar?Sanmam.Aramızda olanlar da var.Neredeler öyleyse?Onlar da hayat sahnesinde gösterideler.Rol yaparak.Gizlenerek.Belki karşı komşumuz.Belki köşedeki bakkal.Belki kuzenlerden biri?Belki de çocuğun.
Ne kadar da katıyız.Oysa ki katı olan ölülerdir.Esnemezlik cesetlerin işidir.Yaşamın kendisi canlı ve hareketli bir alandır.Öyle değil mi?Modacı ve kadın kuaförlüğü,oyunculuk gibi mesleklerde, toplumun sülfirik asite benzeyen yakıcı karışımdaki bakış açısında az da olsa nefes alıp,kendilerini yaşıyorlar galiba.
Yalnız şunu söyleyebilirim;ameliyatla cinsiyet değiştiren erkeklerin girdiği kadın kılığı hep pavyon stayle olmak zorunda mı?Kusan makyaj,abartılı saçlar,ille de leopar,illede kırıtarak yürüme.Bu mudur!Kadın denince aklına ilk gelen şey bu mudur?Aklına ikinci de olsa benim gibi spor,sıradan,kendi halinde,leoparı boku kadar sevmeyen kadınlar gelmez mi ey üçüncü tür?
Erk giderek katılaşsa da,toplum giderek gevşiyor.Görebiliyorum.5 yıl önceki toplum yok artık.Değişmenin ve esnemenin kendisi için bir rekabet aracı olduğunu görüyor akıllı toplum kişisi.Ve farklılıkları acımasızca eleştirip yok etmiyor artık.Yok etmesinin kendine faydası olmadığını gördü çünkü.Yaşatmak için kılını oynatmasa bile,ortadan kaldırmak için de çaba göstermiyor ne güzel.
Eşcinsellik hastalık değildir,bir insanın her türlü koşulda başka bir insanı sevmesidir ..Sevmesi...
Kırıtık tavırları olmasa,çoğu tam da aranan erkek modelidir.Aşık olunasıdırlar.Temiz,şık,eğitimli,medeni,seksi,yakışıklı, kanka ve eğlenceli adamlardır. Yatak odası dışında evin her cantimetrekaresinde harika yaratıklar.
Fakat yıllarca buz kalıplarında donmuş beynimiz üçüncü türün varlığını kabullenmekte güçlük çeker.Üçüncü tür yalnızca gösteri dünyasında mı yaşar?Sanmam.Aramızda olanlar da var.Neredeler öyleyse?Onlar da hayat sahnesinde gösterideler.Rol yaparak.Gizlenerek.Belki karşı komşumuz.Belki köşedeki bakkal.Belki kuzenlerden biri?Belki de çocuğun.
Ne kadar da katıyız.Oysa ki katı olan ölülerdir.Esnemezlik cesetlerin işidir.Yaşamın kendisi canlı ve hareketli bir alandır.Öyle değil mi?Modacı ve kadın kuaförlüğü,oyunculuk gibi mesleklerde, toplumun sülfirik asite benzeyen yakıcı karışımdaki bakış açısında az da olsa nefes alıp,kendilerini yaşıyorlar galiba.
Yalnız şunu söyleyebilirim;ameliyatla cinsiyet değiştiren erkeklerin girdiği kadın kılığı hep pavyon stayle olmak zorunda mı?Kusan makyaj,abartılı saçlar,ille de leopar,illede kırıtarak yürüme.Bu mudur!Kadın denince aklına ilk gelen şey bu mudur?Aklına ikinci de olsa benim gibi spor,sıradan,kendi halinde,leoparı boku kadar sevmeyen kadınlar gelmez mi ey üçüncü tür?
Erk giderek katılaşsa da,toplum giderek gevşiyor.Görebiliyorum.5 yıl önceki toplum yok artık.Değişmenin ve esnemenin kendisi için bir rekabet aracı olduğunu görüyor akıllı toplum kişisi.Ve farklılıkları acımasızca eleştirip yok etmiyor artık.Yok etmesinin kendine faydası olmadığını gördü çünkü.Yaşatmak için kılını oynatmasa bile,ortadan kaldırmak için de çaba göstermiyor ne güzel.
Eşcinsellik hastalık değildir,bir insanın her türlü koşulda başka bir insanı sevmesidir ..Sevmesi...
