Perspektif Sorunu

   İki yıldır resim yapmak,yağlı boyalarla oynamak gibi bir istekle yanıp tutuşuyordum.Nedenine gelince,hayatında fırça tutmamış insanların ne de güzel tablolar yaptığını görünce iştaha gelmiş olmamdır.Ve fakat zaman denen illet buna fırsat vermemişti.Madem kayıp gitmiş yeteneklerimin geri dönüşüm kutusunu dolduruşuna  seyirci kalmıştım,aynı şeyi çocuklarım yapmasınlardı.Evet,bunun için zaman bulamıyordum.Tıpkı herkes gibi.Çocuk yapınca başka şey yapamayanlardandım ben de.Aynı anda iki aktivite!Hem sakız çiğneyip hem türkü çığıramıyordum işte!
   Bu yıl o zamanı buldum.Şehrin en yeteneksizlerine tablolar yaptıran kursa yazıldım.Arkadaşım G'yi de kendisinden habersiz yazdırdım.İleride büyük bir sanatçı olursa,anlatacak bir hikayesi olsun istedim.Bende nemalanayım!Duyunca biraz şaşırsa da,kursa severek katılacağını söyledi.Meğer resim yapmak istermiş o da.Kayıt yaptırırken görevli şahsiyete, Cin Ali dahi çizemediğim hatırlatmasında bulundum, bayıltan bir ısrarla.Daha önce kurslara katılan dostlarım,işe gölge çalışarak başlamamın daha doğru olacağını salık verdikleri için,görevliye özellikle boya ve tualle çalışamayacak kadar yetersiz olduğumu ,gölge çalışmaları yapmak istediğimi ve eğer öyle değilse boşuna kayıt yapmamasını defalarca tekrarladım.Bilgisizliğimle uğraşılacağı teminatını aldıktan sonra ben de kursun bir üyesi oldum.Haftada bir güncük.Kafanı meşgul eden şeyleri def etmek için bir güncük...
    Arkadaşım G ile bir kaç yıl önce ebru kursuna da gitmiştik.Ancak talihsiz sağlık sorunları ikimizin de daha ilk günden kursu bırakmamıza neden olmuştu.Olsun!Yeniden başlamak her zaman iyidir.Bu defa karalıyım!
   Ancak kosmos izin vermedi yine.Benim kombi kursun olduğu gün arıza ışığını yaktı iyi mi?Mecburen servisi çağırdım.E servis olaya müdahale edince,sabah sabah  iki yıllık arıza garantisi aldık durduk yere.Neyse G ile birlikte geç meç demeden kalktık gittik.Çok heyecanlıyız tabii.Yer, mekan süper.Eski Odunpazarı evinden bir atölye.Alt katta geçen yıl başlayan kursiyerler,oturmuşlar tual başına.Makara kukara boyuyorlar.Tanıdık bir kaç yüz var içlerinde.Onlar da bizim gibilermiş.Bir yıl boyunca karakalem yapmışlar.Korkma ve yılma dediler bir ağızdan.Neyse biz ikinci kata seyirttik.Yeniler yukarıda.Kayıt için geldiğim gün sanki daha kalabalıktı.Oysa bu gün yalnızca iki kadın,onlarda tual karşısındalar.Bir de G ve ben.Hocamız olacak fakir ve lakin entel kılıklı  adam bizi kibarca buyur etti.Ortada yan yana sıralanmış masalara oturduk.Hoca,'siz ne yapmak istiyorsunuz?'sorusunu sorduğunda benim cevabım hazırdı.'Karakalem'.'Sınava mı gireceksiniz?'.'Yok hayır,biz resim yapmayı öğrenmeye geldik.Hiç bir şey bilmiyoruz.''Hımm,peki ne yapmak istiyorsunuz?'Ulan ne yapacağımı ben ne bileyim demek isterdim ancak nezaketimden ödün vermeden sürdürdüm,'öncelikle biraz ışık tekniği falan öğrenirsek...çünkü sıfırız,anlıyor musunuz sıfır!'Anlamış gibi salladı kafasını.''O zaman hayalinizdeki Eskişehir'i çizin!''Bakın beyefendi,hocam, ben öyle hayalimdeki şeyleri çizsem niye geleyim?Ben her normal insan gibi üçgen çizebilirim,kutu,küp çizebilirim.Kendimi biraz zorlasam belki  hela maşrapası da çizerim,nokta.Ben buyum!'.Peki,sizin hayalinizde bir şey canlanmıyorsa,diyerek arka raftan bir sürü Eskişehir fotosunu getirip önümüze yığdı.Bunların içinden seçin ve çizin.Görelim!Gülmeyin ama sonra dedim.
   G'yle küçük çaplı bir gülme krizinden sonra,doktorun bir sonraki tedavi aşamasını kestiremeyen hastası gibi teslim olduk bize söylenenlere.Bin türlü Eskişehir pozu.İçlerinden en kolayını arıyor gözlerim ve buluyor. Porsuk!Alt tarafı yılankavi bir nehir ve etrafındaki yeşillik.Pööhh..Bakıyorum G'de Porsuk manzarasıyla iştigal.Vay anasını,ne zormuş!Neyse ıkına sıkına fotodaki  manzarayı andıran şeyler karalıyoruz kağıda.Yani bana göre andırıyor.Ben anlıyorum çizdiğim şeyin Porsuk olduğunu.'Oldu mu sizce?'diye soruyor hoca.'Oldu'diyorum pişkin pişkin.'Nıcckk,olmadı!'.'Sizde perspektif sorunu var!'Aynı sorun G'de de çıkıyor.'Sizin perspektif sorununuzu çözmek lazım'diyor.'Çözemezsin!'diyor G.'Bizdeki perspektif öyle hemen çözülecek cinsten değil'.'Ne yapalım?O zaman başka bir fotoyu çalışın!'deyip  önüme tramvay durağının o karmakarışık halini uzatıyor.Kul euzu bi rabbin felak...içimdeki istek ya da bu adam ölmek üzere...
    Yaptığım tramvaylar savaştan çıkmış gibi.Hepsi yan yatık.G ikinci denemesinde perspektif sorununu aşıyor ama ben akıllara zarar sorunlarla boğuşuyorum.'Z Hanım,sizin kadrajınız kayık!'Şimdi ben buradan sana bi uçucam senin kadrajın tümden kayacak diyememenin dayanılmaz acısını çekerken,bir kadın geldi dışarıdan.Yaptığı tabloyu alacakmış.Duvara ters çevrilmiş tuali aldı.Ve dünyanın en şahane resmini çizmişcesine gösterdi.Stüdyoda egzersiz yapan bir balerin.Bir yerlere bakarak çizdiğini ben bile anladım ama kadının kısa sürede bu resmi çizmiş olmasını da kıskandım .'Sizin miydi?diye sordu hoca.'Kadın yaşından beklenmeyecek bir gerzeklikle,evet hocam,sizce nasıl olmuş?Hatalarımı söyleyin n'olur!diye de yalvardı adeta.Tual boyamakla meşgul diğer iki kadın işlerini bırakıp hocanın yanında yerlerini aldılar.''Perspektifte sorun var'deyince içime bi rahatlama çöktü.Fon gözümü rahatsız etti ama onun dışında pek bi şey yok.İyi!'Çocukça sevinç gülücükleri atan kadının mutluluğu kadınlardan biri konuşmaya başlayınca son buldu.'Elindeki fırçayı sallayarak resimde kusur arayan eleştirmen gözlü kadın,aradığı kusuru buldu ve haykırdı.'Balerinin beline göre kalçası büyük.Ya beli biraz kalınlaşsın ya da...'Her zaman ezilenin yanında olmaya alışmış ruhum kendiliğinden kadının yanında yerini aldı.'İlk çalışma için çok iyi bence.Evinin baş köşesine as ve sakın vazgeçme.'dedim.
    Sanki Picasso anasına yandıklarım.Kadını iki dakkada dürüp büktüler.Elindeki fırçayı sallayarak konuşan kadın,resim kötü ama çantanız çok güzel diyerek benim bütün nefretimi kazanmış oldu .Ayrıca güzel bulduğu çanta çok iğrençti.Balkon iplerinden sarkan mandal torbasına benziyordu.Aklı sıra dalga geçmişti balerinin ressamıyla.Eğer bu kursa devam edersem bu kadının elimden çekeceği var.Seni resim yapmaya tövbe ettirmezsem bana da Z demesinler!
    Doğal olarak biz perspektif sorunumuzu aşamadık bir kaç saat içinde.Taklit ya da kopya da istenmiyordu,hayal ettiğim Eskişehir'i çizecektim.Bu yıl tuale aktaracağım benim Eskişehir'im olacaktı.
   Daha fazla dayanamadım.G'ye bir bakış çaktım,defolup gidelim baabında.Anladı.Bir daha gitmem oraya.Alt katın hocası en andavalına resim yaptırmış.Bizim şansımıza da perspektif sorunsalı.
    En iyisi kendi kendine çalışmak ya da öğretmeyi bilen kişiyi aramaya devam etmek.Ve makus kaderi(kurs kaderi) yenmek....
         
                                                                                                                            sevgiyle..